مطالعه تطبیقی نگرش های زبانی فارسی زبانان به دو زبان فارسی و انگلیسی (با توجه به موضوع جهانی شدن)

امروزه گستره کاربرد زبان انگلیسی تا بدانجاست که زبانی جهانی و یا میانجی جهانی در حوزه‌های تجارت، رسانه‌های گروهی، علم و فناوری قلمداد می‌گردد و پژوهش‌های بسیاری درباره تاثیرهای بالقوه این زبان بر دیگر زبان‌ها انجام می‌شود. در این راستا در پژوهش حاضر با الگوگیری از چهارچوب‌های نظری بیکر و اوکز به ارزیابی نگرش‌های زبانی فارسی‌زبانان به زبان فارسی به منزله زبان ملی، و زبان انگلیسی به مثابه زبانی جهانی می‌پردازیم. پرسش‌های اصلی این پژوهش به شرح ذیل است:- نگرش فارسی‌زبانان به زبان انگلیسی به منزله زبانی جهانی چگونه است؟ - نگرش فارسی‌زبانان به زبان فارسی به مثابه زبان ملی چگونه است؟ - رابطه بین نگرش فارسی‌زبانان به زبان‌های فارسی و انگلیسی چگونه است؟ - رابطه بین نگرش فارسی‌زبانان به زبان فارسی و انگلیسی، و هویت صنفی آنها چگونه است؟ بدین‌منظور، چهار گروه مختلف از فارسی‌زبانان ساکن شهر تهران که در مجموع 820 نفر بودند، نگرش‌سنجی شده‌اند و داده‌های به دست آمده، با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل گشته است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که نگاه فارسی‌زبانان به زبان‌های فارسی و انگلیسی، مثبت است و رابطه‌ای مستقیم میان نگرش این افراد به این دو زبان وجود دارد؛ به عبارت دیگر هرچه نگرش افراد به زبان انگلیسی منفی‌تر باشد، نگاهشان به زبان فارسی نیز منفی‌تر است؛ البته در هر دو حالت، رابطه ضعیف است. در نهایت، سنجش رابطه هویت صنفی و نگرش نشان می‌دهد افرادی که به‌صورت مستقیم یا مسایل مربوط به برنامه‌ریزی زبانی و سیاست‌های آن درگیرند، در مقایسه با دیگر گروه‌ها از زبان آگاهی بیشتری برخوردارند.