بررسی مزیت ها و محدودیت های توسعه کانون های گردشگری با استفاده از تحلیل SWOT، مطالعه موردی: کانون های گردشگری شهرستان شهرکرد

امروزه رونق دهی کانون های گردشگری جهت فراخوانی محتوی توسعه به مناطق مستعد، در کشورهای جهان سوم مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران به دلیل تعدد و پراکنش جاذبه های گردشگری استفاده از این راهبرد در دستور کار دولتمردان قرار گرفته است. برای بهره مندی از ابعاد مثبت صنعت گردشگری، تحلیل شرایط موجود جامعه میزبان الزامی است. در این مقاله با استفاده از تحلیلی SWOT، مزیت ها و محدودیت های توسعه کانون های گردشگری در مناطق میزبان شهرستان شهرکرد مشخص و سپس با طیف لیکرت، وزن هر کدام از ارکان چهارگانه SWOT سنجیده شده است. نتایج نشان می دهد میزان محدودیت ها (شامل نقاط ضعف و تهدید) با امتیاز 69/57 در سطح بالاتری نسبت به میزان مزیت ها (شامل فرصت ها و نقاط قوت) با امتیاز 31/55 می باشد. اگرچه مولفه بوجود آمدن مراکز گردشگرپذیر در نقاط دیگر به عنوان مهمترین مولفه تهدید توسعه کانون های گردشگری مشخص شد اما به دلیل نامناسب بودن زیرساخت های گردشگری در مناطق میزبان مورد مطالعه، همین مولفه موجب تخفیف آسیب پذیری و تخریب طبیعت بکر و چشم اندازهای زیبا به عنوان مهمترین مولفه قوت توسعه کانون های گردشگری شده است.