بررسی رابطه خطوط انگشتان دست با اختلالات دو قطبی نوع یک و روان گسیختگی

آثار انگشتان دست و سامانه اعصاب دارای منشا مشترک و بنیان ژنتیکی است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی رابطه احتمالی خطوط انگشتان دست با اختلالات ژنتیکی شایع و ناتوان کننده دو قطبی نوع یک و روان گسیختگی بود.
در یک مطالعه مورد- شاهدی اثر انگشتان دست 100 بیمار مبتلا به روان گسیختگی و 100 بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک 100 و 100 فرد بدون سابقه اختلال روانی در خود و بستگان درجه یک ثبت گردید و به صورت بی خبر از تشخیص کدگذاری شد.
در بیماران دو قطبی اثر انگشت نوع گردبادی به طور با اهمیتی بیشتر (03/0p<) و در بیماران مبتلا به روان گسیختگی اثر انگشت نوع کمانی به طور با اهمیتی کمتر (002/0p<) از گروه شاهد سالم بود. بیماران دو قطبی فقط در دو انگشت نشانه و میانه چپ (به ترتیبp کوچکتر از 02/0و 01/0) و بیماران مبتلا به روان گسیختگی در انگشت شست راست، حلقه راست و چپ (به ترتیبp کوچکتر از 04/0، 04/0و 02/0) با گروه شاهد تفاوت داشتند. بیماران مبتلا به روان گسیختگی با مبتلایان به اختلال دو قطبی تفاوت مهمی نداشتند.
داشتن اثر انگشت نوع گردبادی در دو انگشت نشانه و میانه چپ و کمتر بودن اثر انگشت نوع کمانی در انگشت شست راست، حلقه راست و چپ به ترتیب مرتبط با اختلال دوقطبی نوع یک و روان گسیختگی هستند. اما نمی توان مبتلایان به روان گسیختگی را بر اساس اثر انگشت ها از مبتلایان به اختلال دو قطبی تفکیک کرد.