یافته های آزمایشگاهی و بالینی در بیماران تازه تشخیص داده شده لنفوپرولیفراتیو و لوکمی حاد

حدود 6 درصد از موارد تازه تشخیص داده شده سرطان در آمریکا مربوط به بیماری های لنفوپرولیفراتیو و لوکمی بوده و 9 درصد علت مرگ و میر افراد مبتلا به سرطان نیز مربوط به این دو گروه بیماری است. بهره گیری از آزمون های ساده، ارزان قیمت، در دسترس و دقیق در معاینه بالینی اشخاص مشکوک به این بیماری ها موجب تشخیص سریع تر و درمان مناسب تر می شود. این امر در نهایت باعث بهبود کیفیت زندگی و یا کاهش مرگ و میر افراد مبتلا می گردد.

این بررسی یک مطالعه مقطعی توصیفی بود که به مدت یکسال و به صورت رو به جلو انجام پذیرفت. طی این پژوهش 42 بیمار با تشخیص تازه لنفوپرولیفراتیو و 21 بیمار با تشخیص لوکمی حاد مورد بررسی قرار گرفتند. سطح لاکتات دهید روژناژ 7 (LCH)، سرعت رسوب گلبول های قرمز (ESR)و آلکالات فسفاتاز (ALP) در کلیه بیماران ارزیابی گردید. در معاینه بالینی بیماران نیز به بزرگی کبد، بزرگی غدد لنفاوی و طحال توجه خاصی شد.

بر اساس یافته های این تحقیق مشخص گردید که بهترین آزمایش ها در افتراق و نفی کردن لوکمی حاد از لنفوپرولیفراتیو، به ترتیب تعیین سطح ESR و LDH می باشند. حساس ترین و اختصاصی ترین آزمون ها نیز در افتراق دو بیماری فوق به ترتیب تعیین سطح LDH و بررسی بزرگی کبد بودند. همچنین مشخص گردید کهLDH بهترین آزمون غربالگری در افتراق لوکمی ها از لنفوپرولیفراتیو ها می باشد.

در خواست آزمایش های ساده ای نظیر ESR ،LDH و ALP و همچنین توجه بیش تر به نشانه هایی چون بزرگی طحال و کبد و بزرگی غدد لنفاوی محیطی در هر بیمار با شک به تشخیص بیماری های لنفوپرولیفراتیو و لوکمی حاد باعث تسهیل در تفکیک این دو گروه بیماری از یکدیگر می شود.