مقایسه دو روش تک کلمپی و چند کلمپی در کاهش سکته مغزی در بیماران نیازمند به عمل بای پس کرونر(CABG)

اختلالات عصبی بعد از بای پس عروق کرونر در رابطه با آمبولی مغزی می باشد. یک علت مهم آمبولی، دستکاری روی آئورت است. پیوند عروق کرونر شامل دو آناستوموز پروگزیمال (روی آئورت) و دیستال (روی قلب) می باشد که می توان هر دوی اینها را با یک کلمپ کامل آئورت ویا جهت کاهش ایسکمی قلبی با دو کلمپ که شامل یک کلمپ کامل و یک کلمپ نا کامل است، انجام داد. استفاده از روش تک کلمپی به علت دستکاری کمتر آئورت شاید باعث کاهش عوارض مغزی بعد از عمل بای پس کرونر بشود. هدف از این بررسی کاهش عوارض مغزی بعد از اعمال جراحی بای پس عروق کرونر قلب(CABG) می باشد.
از آذرماه 1385 تا بهمن ماه 1387 تعداد 187 بیمار با تنگی عروق کرونر در بخش جراحی قلب یک بیمارستان خصوصی به روش تک کلمپی (گروهI) و همین تعداد بیمار در بخش جراحی قلب بیمارستان گلستان به روش مرسوم چند کلمپ (گروه II) تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفتند. سپس عوارض مغزی قابل تشخیص بالینی آنها مانند سکته مغزی و تحریک پذیری شدید بعد از عمل جراحی بررسی و مقایسه شدند.
در گروه I یک مورد همی پلژی چپ و یک مورد مرگ و میر بود. در گروه II یک مورد همی پلژی چپ و دو مورد تحریک پذیری شدید بعد از عمل و بدون مرگ و میر ثبت شد.
به نظر نمی آید استفاده از یک کلمپ بطور مؤثری باعث کاهش عوارض مغزی بعد از عمل بای پس کرونر شود ولی ممکن است باعث کاهش اختلالات شناختی مغزی بعد از عمل بشود.