بررسی بروز، عوامل خطر و عواقب پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی در نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان

پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی (VAP) می تواند 48 ساعت بعد از شروع تهویه مکانیکی در نوزادان ایجاد شود و دومین عفونت بیمارستانی شایع در نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU) است. بنابراین تعیین میزان بروز، عوامل خطر و عاقبت نوزادان مبتلا به VAP در بخش NICU ضروری است.
این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی در بیمارستان مهدیه به مدت یک سال در تمام نوزادانی که بیش از 48 ساعت به تهویه مکانیکی نیاز داشتند انجام شد. تشخیص بیماری VAP بر اساس تعریف مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) برای شیرخواران کمتر از 12 ماه گذاشته شد. عوامل خطر ایجاد VAP مانند وزن تولد، هفته حاملگی، جنس، مدت تهویه مکانیکی، مدت زمان بستری در بیمارستان و تجویز داروها بررسی شد و عوامل خطری که در آنالیز تک متغیره قابل توجه بودند در آنالیز چند متغیره برای تعیین عوامل مستقل مؤثر در ایجاد VAP و مورتالیته نوزادان به کار رفتند.
از 81 نوزاد، VAP در 14 مورد (3/17%) تایید شد و میزان VAP برابر 9 بیمار به ازای هر 1000 روز ونتیلاتور بود. ارگانیزم های شایع گرم منفی مانند: اشرشیاکلی (4/21%)، کلبسیلا (4/21%) و پسودمونا (1/14%) باکتری های شایعی بودند که از کشت ترشحات داخل تراشه جدا شدند. آنالیز چند متغیره نشان داد که مدت زمان تهویه مکانیکی (07/0β odd''s ratio= و001/0p=) و تجویز آنتی اسید (098/0p= و 22/0OR=) تنها دو فاکتور مستقل مؤثر در ایجاد بیماری VAP هستند. 2 نوزاد (3/14%) فوت کردند و آنالیز چند متغیره نشان داد که مدت زمان تهویه مکانیکی (04/0- = β odd''s ratio و01/0p=)، وزن کم تولد (002/0 β odd''s ratio= و001/0p<) و خلط چرکی (006/0 p= و 25/0 HR=) عوامل مستقل پیشگویی کننده مورتالیته در نوزادان مبتلا به VAP هستند، نوزادان مبتلا به VAP همچنین مدت زمان بستری طولانی تری داشتند (59 در مقابل 27 روز).
پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی در نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بروز قابل توجهی دارد و مطالعات تکمیلی برای نحوه انجام مداخله و پیشگیری از ایجاد عارضه VAP مورد نیاز است.