نتایج بالینی جراحی آب مروارید به روش فیکوامولسیفیکیشن به همراه کارگذاری لنز داخل چشمی در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته مزمن

ارزیابی میزان تاثیر عمل جراحی آب مروارید به روش فیکوامولسیفیکاسیون و قرار دادن لنز داخل چشمی اتاق خلفی (PCIOL) بر روی فشار چشم (IOP)، میزان مصرف داروهای ضد گلوکوم و حدت بینایی در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته مزمن (CACG) و آب مروارید هم زمان.
روش پژوهش: بیماران واجد شرایط به طور متوالی وارد این مطالعه شدند. همه بیماران تحت عمل جراحی آب مروارید به روش فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری PCIOL به روش یکسان قرار گرفتند. بیماران حداقل به مدت 6 ماه پی گیری شدند. IOP، تعداد داروهای مصرفی ضد گلوکوم و حدت بینایی قبل و پس از عمل اندازه گیری شدند.
مطالعه بر روی 23 بیمار شامل 14 مرد و 9 زن با میانگین سنی 2/7±9/67 سال (80-55 سال) انجام شد. میانگین تعداد داروهای مصرفی قبل از عمل 81/0±87/1 بود که 6 ماه پس از عمل به 05/1±87/0 کاهش یافت (001/0P=). قبل از عمل همه بیماران از داروهای ضد گلوکوم استفاده می کردند ولی در آخرین پی گیری، 11 بیمار (8/47 درصد) نیازی به داروی ضدگلوکوم نداشتند. متوسط IOP قبل و 6 ماه پس از عمل 64/3±78/16 و 29/2±08/14 میلی متر جیوه بود (008/0P=). IOP همه بیماران در آخرین پی گیری، با یا بدون مصرف دارو، کم تر از mmHg 22 بود. میانگین حدت بینایی بیماران قبل از عمل 32/0±01/1 لوگمار بود که پس از عمل به43/0±37/0 لوگمار افزایش یافت (001/0P=).
انجام عمل جراحی آب مروارید به روش فیکو امولسیفیکیشن و کارگذاری PCIOL به تنهایی در مبتلایان به CACG و آب مروارید هم زمان، می تواند موجب کنترل بهتر IOP و کاهش میزان داروهای ضدگلوکومی مصرفی شود.