تغییرات عمق اتاق قدامی پس از فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری لنز داخل چشمی

تعیین تغییرات عمق اتاق قدامی طی 6 ماه پس از جراحی آب مروارید به روش فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری لنز داخل چشمی (IOL) تاشونده.
روش پژوهش: طی یک مطالعه مقطعی- توصیفی، 85 چشم از 85 بیمار، یک و 6 ماه پس از جراحی فوق، از نظر عمق اتاق قدامی و اندازه کپسولورکسیس مورد ارزیابی قرار گرفتند.
بیماران شامل 44 مرد و 41 زن با میانگین سنی 13±9/58 سال (94-21 سال) بودند. میانگین عمق اتاق قدامی در یک ماه بعد از عمل 54/0±48/4 میلی متر و در 6 ماه بعد از عمل 64/0±39/4 میلی متر بود (26/0P=). عمق اتاق قدامی در گروه کپسولورکسیس بزرگ تر، هم در یک ماه و هم در 6 ماه بعد از عمل، کم تر بود ولی تفاوت مشاهده شده معنی دار نبود.
کاهش عمق اتاق قدامی طی 6 ماه بعد از عمل فیکوامولسیفیکیشن و کارگذاری IOL تاشونده، از نظر آماری معنی دار نیست. هم چنین، گرچه کپسولورکسیس بزرگ تر باعث کاهش بیش تر عمق اتاق قدامی می شود ولی این تفاوت نیز قابل توجه نمی باشد.