تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجادشده به وسیله میتومایسین در قرنیه خرگوش

ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک ایجادشده به وسیله میتومایسین-C (MMC) با غلظت 02/0 درصد در قرنیه خرگوش.
روش پژوهش: مطالعه بر روی 48 قرنیه از 24 خرگوش (Albino، Dutch type) انجام شد. هر دو چشم خرگوش ها تحت کراتکتومی لایه ای به وسیله چاقوی هلالی (crescent) قرار گرفتند و سپس به طور تصادفی، در یک گروه (24 چشم) یک قطره MMC با غلظت 02/0 درصد (گروه MMC‍) و در یک گروه (24 چشم) محلول نمکی متعادل (گروه شاهد)، به مدت یک دقیقه روی استروما قرار داده شد. بعد از یک دقیقه، شستشو با محلول نمکی طبیعی انجام گردید و فلپ قرنیه به محل اولیه برگردانده شد. شصت روز بعد، نمونه های قرنیه در فرمالین 10 درصد تثبیت شدند و اسلایدهای رنگ آمیزی شده با هماتوکسیلین- ائوزین و پریدیک اسید شیف و در صورت لزوم قرمز کنگو، تحت بررسی با میکروسکوپ نوری قرار گرفتند.
یکی از قرنیه ها در گروه MMC، کاهش تعداد کراتوسیت ها را نشان داد. اسکار در محل فلپ، تولید کلویید، نورگ زایی در محل برش، ادم در محل فلپ و استروما و هایپرپلازی اپی تلیوم در محل برش و یا فلپ، با میزان مساوی در دو گروه رخ دادند. اسکار استروما در گروه MMC رخ نداد ولی در 2 مورد از چشم های شاهد رخ داد. در گروه شاهد، 3 مورد نازک شدگی اپیتلیوم و 2 مورد رنگ پذیری ائوزینوفیلیک در محل فلپ دید شد. اندوتلیوم در همه موارد نرمال بود.
به نظر می رسد که استفاده از میتومایسین- C در محل عمل در جراحی های کراتورفرکتیو، اثر سویی در ترمیم اپی تلیوم و محل فلپ و یا سلامت اندوتلیوم ندارد. مطالعات انسانی بیش تر توصیه می شود.