بررسی میزان تاثیر برنامه آموزش پیاده روی برآگاهی، نگرش، عملکرد و کنترل متابولیک قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2

امروزه نقش فعالیت فیزیکی در سلامتی جامعه و اثر آن در پیش گیری و کنترل بسیاری از بیماری ها مطرح می باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر برنامه آموزش پیاده روی بر آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.
روش تحقیق: مطالعه حاضر یک کارآزمایی شاهددار تصادفی شده بود که در آن 88 نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت داشتند. اطلاعات از طریق پرسش نامه و چک لیست و با استفاده از مصاحبه سازمان یافته در قبل و 3 ماه بعد از مداخله آموزشی جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون های 2χ و t زوج و t مستقل آنالیز شدند.
قبل از مداخله، میانگین نمره های آگاهی و نگرش در دو گروه مورد و شاهد، در سطح متوسط و میانگین نمره عملکرد، پایین تر از حد متوسط بود. بعد از آموزش و 3 ماه پیگیری، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیاده روی صحیح و دقایق صرف شده جهت انجام پیاده روی با شدت های متوسط و سنگین در گروه مورد به نحو معنی داری افزایش و میانگین قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله به طور معنی داری کاهش یافت (05/0 > P).
یافته های این مطالعه اهمیت آموزش پیاده روی را در جهت افزایش آگاهی، نگرش و اتخاذ عملکرد صحیح در خصوص انجام پیاده روی و کنترل بهتر قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد و با توجه به آن انجام پیاده روی منظم در جهت کنترل شاخص های سلامتی این بیماران توصیه می شود.