عوامل موثر در الگوی مناسب باورهای انگیزشی دانش آموزان تهرانی

باورهای انگیزشی دسته ای از معیارهای شخصی و اجتماعی هستند که افراد برای انجام یک عمل به آنها مراجعه می کنند. این باورها در بر گیرنده چندین سازه متفاوت هستند که به وسیله الگوهای نظری متفاوت مانند نظریه اسناد، نظریه خودکارآمدی، نظریه هدف و نظریه انگیزش درونی به وجود آمده اند.هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر (خانوادگی، فردی، آموزشگاهی و محیطی) در الگوی مناسب باورهای انگیزشی دانش آموزان تهرانی می باشد.
پژوهش حاضر،پژوهشی پیمایشی بوده و نمونه آماری آن را 499 دانش آموز دبیرستانی شامل: 282 دختر (6/56 درصد) و 217پسر (4/43 درصد) با دامنه سنی 18- 15 سال تشکیل دادند.این دانش آموزان به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی از میان دانش آموزان دبیرستان های منطقه 1 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 89-1388 انتخاب شدند. سپس پرسشنامه راهبردهای خود انگیخته برای یادگیری (MSLQ)، پرسشنامه تجدید نظر شده سنجش نگرش نسبت به مدرسه ((SAAS_R، مقیاس کنترل درونی- بیرونی راتر، پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش عوامل آموزشگاهی، پرسشنامه محقق ساخته جهت سنجش فرهنگ و ارزش های اجتماعی و پرسشنامه وضعیت اجتماعی – اقتصادی خانواده در اختیار آنها قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آزمون مقایسه میانگین های مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان چندگانه استفاده شد.
نتایج این پژوهش نشان دادکه بیشترین ارتباط معنادار عوامل فوق با باورهای انگیزشی دانش آموزان به ترتیب عبارت بودند از: عوامل محیطی (r=0/440)، عوامل فردی (r= 0/426) و عوامل آموزشگاهی (r= 0/248) (p<0/01). همچنین عوامل خانوادگی ارتباط معناداری با باورهای انگیزشی دانش آموزان نداشت (r= -0/002) (05/0نتیجه گیری