نقش عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی در سرطان دهانه رحم

سرطان مهاجم دهانه رحم از شایعترین علل مرگ ناشی از سرطان های دستگاه تناسلی زن است که می توان با شناخت عوامل خطر و کنترل آنها میزان بروز و مرگ و میر ناشی از آن را کاهش داد. با توجه به تفاوت های اقتصادی، اجتماعی و فعالیت جنسی جامعه ایران و سایر کشورها، این مطالعه به منظور بررسی عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی در زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم انجام شد.
این مطالعه مقطعی روی 50 بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم بستری در مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز (گروه بیمار) و 200 نفر زن سالم گروه شاهد در سال های 1380 تا 1387 انجام شد. مشخصات فردی، اجتماعی و اقتصادی دو گروه به کمک یک فرم جمع آوری و با آزمون های تی مستقل، من ویتنی یو، مجذور کای و رگرسیون لوجستیک به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 16) تحلیل شد.
خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در سن بالای 50 سال (33/1=OR)، در زنان دارای شوهران سیگاری (45/1=OR) و در سطح پایین در آمد شوهر (32/1=OR) افزایش نشان داد. سن پایین ازدواج (05/0p<)، تعداد پاریتی 5 و بالاتر (05/0p<)، سن پایین اولین زایمان (05/0p<) و دفعات زیاد ازدواج (05/0p<) با افزایش خطر سرطان دهانه رحم همراه بود. سابقه مصرف کاندوم 70% و انجام پاپ اسمیر 90% اثر محافظتی در ایجاد بیماری نشان داد با توجه به عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی دخیل به عنوان عوامل خطر برای ایجاد سرطان دهانه رحم، تدوین برنامه های آموزشی و تشویق به شرکت در برنامه های غربالگری به وبژه برای زنان در سطوح اقتصادی پایین ضروری است.