تحلیل کارایی واحدهای مدارک پزشکی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DFA) طی سالهای 1387-1385

تحلیل کارایی بیمارستان ها به عنوان پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام سلامت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این واحد پرهزینه دارای بخش های متعددی می باشد که یکی از مهمترین آنها واحد مدارک پزشکی می باشد که این مطالعه سعی دارد با تحلیل کارایی واحد مدارک پزشکی گامی در جهت استفاده هر چه بیشتر از امکانات موجود در واحد مذکور بردارد.

در این مطالعه کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس واحدهای مدارک پزشکی موجود در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در شهر تهران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس و به صورت ورودی محور مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار مورد استفاده چک لیست بوده است و اطلاعات جمع آوری شده در آن مربوط به متغیرهای نهاده (تعداد پرسنل کاردان و پایین تر و پرسنل کارشناسی و بالاتر)، ستانده (تعداد پرونده های پزشکی سرپایی و بستری و تعداد پاسخگویی به مراجعه کنندگان) در طی سال های 87-1385 می باشد.

متوسط کارایی فنی واحدهای مدارک پزشکی مورد مطالعه 84 درصد می باشد که نشان دهنده وجود حداقل 16 درصد ظرفیت افزایش کارایی می باشد. متوسط کارایی مدیریتی و مقیاس واحدهای مدارک پزشکی در طول 3 سال مورد مطالعه، به ترتیب 95 و 89 درصد می باشد. بیشترین میزان مازاد نهاده ها مربوط به پرسنل با مدرک کاردانی و پایین تر می باشد. همچنین متوسط کارایی واحدهای مذکور در بیمارستانهای دارای فعالیت عمومی و تخصصی به ترتیب 80 درصد و 92درصد می باشد.

بررسی رابطه بین برخی شاخص های بررسی شده در این مطالعه با کارایی واحدهای مدارک پزشکی نشان داد که مواردی همچون استخدام افراد دارای مقطع تحصیلی کارشناسی و بالاتر، جذب نیروی انسانی دارای تحصیلات در رشته مدارک پزشکی، استفاده از مدیران دارای سابقه کاری کافی در این بخش و استفاده بیشتر از سیستمهای کامپیوتری برای انجام فعالیتهای واحد مذکور، می توانند باعث ارتقای کارایی واحد مذکور شوند.