مقایسه استفاده از مقیاس کارپنترکوستان با مقیاس گروه ملی داده های دیابت در ارزیابی پیامدهای نامطلوب بارداری

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
تشخیص زودرس دیابت بارداری به منظور پیشگیری از عوارض آن اهمیت زیادی دارد. معیارهای تشخیصی متفاوتی برای تشخیص دیابت بارداری ارائه شده است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزیابی پیامد نامطلوب بارداری توسط معیار کارپنترکوستان و گروه ملی داده های دیابت (National Diabetes Data Group: NDDG) انجام شد.
مواد و روش ها
این مطالعه کوهورت بر روی 200 زن باردار تحت مراقبت پری ناتال که بر اساس معیار گروه ملی داده های دیابت، تست چالش گلوکز غیر طبیعی و تست تحمل گلوکز طبیعی داشتند و 200 نفر زن باردار (گروه مقایسه) که تست چالش گلوکز طبیعی داشتند، انجام شد. بیماران در سه گروه GCT طبیعی، GTT طبیعی بر اساس هر دو معیار و گروهی که فقط از نظر معیار کارپنتر کوستان GTT غیر طبیعی بودند از نظر پیامدهای نامطلوب بارداری از جمله افزایش وزن زمان تولد، پره اکلامپسی، پارگی زودرس کیسه آب و نیاز به سزارین مقایسه شدند.
یافته ها
با استفاده از معیار کارپنتر 24 نفر (6%) از افراد تست طبیعی بر اساس معیار گروه ملی داده های دیابت در گروه غیر طبیعی قرار گرفتند. پیامدهای پارگی زودرس (35/4-14/1:CI95% و 23/2=OR)، سزارین (84/2-05/1:CI95% و 73/1=OR) و ماکروزومی (01/9-54/1:CI95% و 73/3=OR) در افرادی که از نظر هر دو معیار GTT طبیعی داشتند بطور معنی داری بیشتر از افراد کاملا طبیعی (مقایسه) بود. ولی شانس پره اکلامپسی (73/8-79/0:CI95% و 64/2=OR) بین دو گروه فوق اختلاف معنی داری نداشت. شانس سزارین (8/17-92/0:CI95% و 06/4=OR) و پره اکلامپسی (7/25-77/0:CI95% و 23/2=OR) در گروهی که فقط با معیار کارپنتر کوستان نتیجه غیر طبیعی داشتند بیشتر از افرادی بود که توسط هر دو معیار طبیعی بودند. وجود حداقل یکی از عوارض مورد بررسی (8/12-01/1:CI95% و 6/7=OR) در گروهی که فقط با معیار کارپنتر کوستان نتیجه غیر طبیعی داشتند بطور معنی داری بیشتر از افرادی بود که توسط هر دو معیار طبیعی بودند.
نتیجه گیری
نتایج مطالعه نشان داد که شانس پیامدهای نامطلوب بارداری در گروهی از زنان که توسط معیار گروه ملی داده های دیابت، طبیعی ولی توسط معیار کارپنتر برای آنها تشخیص دیابت بارداری مطرح می شود بیشتر از زنان با GCT طبیعی می باشد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
25
لینک کوتاه:
magiran.com/p835014 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!