تبیین جغرافیایی بنیادهای هویت ملی

هویت ملی عبارت است از مجموعه عناصر و مولفه‌های مشترک یک ملت مستقل که افراد ملت نسبت به آنها خودآگاهی یافته‌اند و به واسطه آنها به یکدیگر احساس تعلق می‌کنند. در هر یک از رشته‌های علوم انسانی مرتبط با مبحث هویت ملی بر یک یا تعدادی از عناصر تشکیل‌دهنده هویت ملی به عنوان عناصر اصلی آن تاکید می‌شود. به عبارت دیگر در حالی که در جغرافیا سرزمین مشترک در این زمینه مولفه اصلی شناخته می‌شود؛ در علوم سیاسی بر ساختار سیاسی مشترک (حکومت) تاکید می‌شود و در علوم اجتماعی زبان مشترک، دین مشترک و آداب و سنن مشترک عنصر اصلی به شمار می‌روند.سوالی که در این جا وجود دارد این است که علت اختلاف بین دیدگاه‌های مختلف در زمینه اولویت دادن به عناصر هویت ملی چیست؟ و در واقع کدام یک از مولفه‌ها را می‌توان به عنوان عناصر اصلی در نظر گرفت. به نظر نویسندگان این مقاله پاسخ این سوال را می‌توان با سطح‌بندی مولفه‌های هویت ملی بر مبنای تاثیر وجود و یا عدم وجود عناصر و مولفه‌ها بر شکل‌گیری یک هویت ملی ارایه کرد. برای انجام این کار در ابتدا با رویکردی جغرافیایی مهم‌ترین مولفه‌های هویت ملی تعیین و سپس به اولویت‌بندی آنها پرداخته می‌شود.روش پژوهش مورد استفاده در این مقاله روش تحقیق توصیفی تحلیلی و هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین مولفه‌های هویت ملی با رویکردی جغرافیایی می‌باشد. نتیجه به دست آمده نشان می‌دهد که اولا مهم‌ترین مولفه‌های هویت ملی صبغه جغرافیایی و سرزمینی دارند و ثانیا در تقسیم‌بندی کلی سرزمین و تاریخ مشترک مهم‌ترین مولفه‌های تشکیل‌دهنده هویت ملی می‌باشند که عدم وجود این دو مولفه به مفهوم عدم شکل‌گیری هویت ملی است.