اثر هیستامین بر روی رفتارهای شبه اضطرابی در رتهای طبیعی و حساس به مرفین

نشان داده شده است که هیستامین بر رفتارهای شبه اضطرابی در انسان و حیوانات اثر دارد. شواهدی دیگر نشان می دهد هیپوکامپ شکمی یک جایگاه مهمی در واسطه گری رفتارهای شبه اضطرابی است. در این مطالعه، ارزیابی تجویز هیستامین به صورت دوطرفه بر هیپوکامپ شکمی و اثر آن در موش صحرایی حساس به مرفین بررسی می شود.
رفتارهای شبه اضطرابی تزریق دو طرفه هیستامین در هیپوکامپ شکمی در حیوانات حساس شده به مورفین و معمولی با استفاده از مدل مازبعلاوه ای شکل بررسی شد. حساسیت به وسیله تزریق 3 روز مورفین و سپس 5 روز بدون دارو ایجاد می شود.
نتایج نشان داد، هیستامین در دوزهای 5/2، 5 و 5/7 میکروگرم بر رت در صد زمان گذرانده در بازوی باز و در صد ورود به بازوی باز را کاهش داد ولی بر فعالیت حرکتی تاثیری نداشت. بعلاوه نتایج دیگری نشان می دهد حساسیت به مورفین در صد زمان گذرانده در بازوی باز و در صد ورود به بازوی باز را افزایش می دهد.
یافته ها نشان می دهد، هیستامین یک پاسخ اضطراب زایی دارد ولی حساسیت به مورفین یک پاسخ اضطراب زدایی به وسیله مورفین در حضور هیستامین ایجاد می کند.