بررسی تجربی ارتباط سطوح دینداری با رفتار انتخاباتی دانشجویان

رابطه دینداری و رفتار انتخاباتی به عنوان سؤال اصلی این تحقیق، پس از مشاهده نتایج متناقض برخی تحقیقات در این باره مطرح شد. در این تحقیق اثر میزان دینداری بر رفتار انتخاباتی در دو سطح گرایش و مشارکت تحلیل شده است. براساس مروری بر پیشینه نظری و تجربی تحقیق، دو فرضیه مطرح شده که فشرده آن ها بدین شرح است: دینداری قوی به مشارکت بیشتر و رای دادن به اصول گرایان منجر می شود و دینداری ضعیف به مشارکت کمتر و رای دادن به اصلاح طلبان می انجامد. روش تحقیق، پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه است. جمعیت تحقیق، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس است و از میان آن ها 376 نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شده اند.
در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی همچون میانگین و جدول های توزیع فراوانی و نیز روش های تحلیلی مانند آزمون تی، تحلیل رگرسیون خطی و لجستیک استفاده شده است. نتایج تحقیق هر دو فرضیه را تایید می کند. میزان دینداری اثر معناداری بر رفتار انتخاباتی (گرایش رای دهی و میزان مشارکت افراد در انتخابات) دارد؛ به این صورت که میزان دینداری بیشتر به رای دادن به اصول گرایان و مشارکت بالاتر در انتخابات منجر می شود و دینداری کمتر نیز موجب رای دادن به اصلاح طلبان و مشارکت کمتر در انتخابات می شود.