بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی با سلامت عمومی و سبک های مقابله ای در دانشجویان پرستاری، مامایی و بهداشت دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

رشد و توسعه هر جامعه تحت تاثیر از نیروی آموزش دیده آن جامعه بوده و شناسایی عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان و توجه به آنها، گامی به سوی موفقیت است. لذا هدف کلی پژوهش حاضر بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی با سلامت عمومی و سبک های مقابله ای به عنوان عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی بوده است.
این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است. نمونه پژوهش شامل 302 دانشجوی رشته های پرستاری، مامایی و بهداشت دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان بود. شاخص پیشرفت تحصیلی میانگین نمرات دانشجویان بود و علاوه بر آن جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (فرم 28 سؤالی) و پرسشنامه مقابله با موقعیتهای استرس زا اندلر و پارکر استفاده شد.
بیشترین فراوانی معدل کل بین (99/16-14) بود. نمره کل پرسشنامه سلامت عمومی در 6/63% از دانشجویان خارج از محدوده طبیعی بود. دانشجویان از سبک مقابله ای مسئله مدار بیشتر از سایر سبک ها استفاده می کردند (49%). نتایج پژوهش نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی با نمرات سلامت عمومی و سبک مقابله ای هیجان مدار رابطه ی معنی-دار و منفی وجود دارد. توجه به سلامت عمومی و سبک های مقابله ای می تواند تاثیر مهمی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان داشته باشد. بنابراین فعال بودن مراکز مشاوره دانشگاه، جهت ارتقای سلامت عمومی و آموزش سبک های مؤثر مقابله ضروری به نظر می رسد.