استئوتومی والگوس همراه با دبریدمان محل جوش نخورده برای درمان عدم جوش خوردگی شکستگی گردن فمور

پیش جوش نخوردن شکستگی گردن فمور در افراد جوان و میانسال یکی از معضلات است و می تواند بسیار ناتوان کننده باشد. در صورت زنده بودن سر فمور، مناسب ترین درمان، استئوتومی واگوس است که بدون تازه کردن محل شکستگی، فقط زاویه گردن فمور را زیادتر می کند تا نیروی لغزاننده به نیروی فشارنده تغییر یابد. در این مطالعه پس از تازه کردن محل جوش نخورده و برقراری رابطه طبیعی سر و گردن فمور، استئوتومی والگوس انجام گرفت.
در یک مطالعه «بررسی موردها» از تمام بیمارانی که با گردن فمور جوش نخورده در طی دو سال به بیمارستان سینا مراجعه کردند و زیر 60 سال داشتند و سر فمورشان زنده بود، 22 بیمار (18 مرد و 4 زن) با میانگین سنی 34 سال (47-20 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. در 10 بیمار پیچ های تثبیت شکستگی از قبل وجود داشت. بیماران تا مدت یک سال با پرتونگاری ساده پیگیری شدند و از نظر نمره هیپ «هریس» و علایم جوش خوردن و بروز عوارض، بخصوص نکروز سر فمور، و علایم تخریب مفصل و آرتروز بررسی شدند.
نمره هیپ هریس قبل از عمل 63 و بعد از عمل 89 بود. در تمامی بیماران زاویه گردن و شفت فمور به 150 درجه رسید و در همه موارد جوش خوردگی اتفاق افتاد. در 2 مورد نکروز سر ایجاد شد و در 3 مورد به دنبال کلاپس گردن، نوک ایمپلنت در حال ورود به مفصل بود که به سرعت خارج گردید. میانگین زمان ایجاد جوش خوردگی 5/4 ماه بود.
تازه کردن محل جوش نخورده قبل از استئوتومی والگوس در جوش نخوردن شکستگی گردن فمور باعث افزابش جوش خوردگی و کاهش عوارض می گردد.