مقایسه نتایج سه روش مختلف انتقال تاندون در فلج عصب رادیال

پیش انتقال تاندون برای فلج عصب رادیال غالبا یک درمان بسیار موفق است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه نتایج سه روش مختلف انتقال تاندون در فلج عصب رادیال بود.
در یک مطالعه گذشته نگر، 41 بیمار با فلج غیرقابل برگشت عصب رادیال که طی پنج سال (1384 تا 1389) تحت جراحی انتقال تاندون قرار گرفته بودند، بررسی شدند. در 18 بیمار انتقال تاندون با عضله خم کننده کارپی آلناریس، در 10 بیمار با خم کننده کارپی رادیالیس، و در 13 بیمار انتقال با خم کننده سطحی انگشتان انجام شده بود. در یک دوره با میانگین زمان پیگیری 20 ماه، بیماران از نظر دامنه حرکات بدست آمده، توانایی برگشت به شغل قبلی و رضایت کلی از عمل جراحی بررسی شدند. نمره «داش» نیز برای هر بیمار محاسبه گردید.
بین سه گروه از نظر نمره «داش»، توانایی و زمان برگشت به شغل قبلی و رضایت از عمل جراحی مشاهده اختلاف معنی داری وجود نداشت. رضایت کلی بیماران از عمل جراحی حدود 95% بود و در هیچ یک بیماران عارضه عمده ای مشاهده نشد.
در مطالعه فعلی سه روش متفاوت انتقال تاندون، صرفنظر از روش بکار گرفته شده، با نتایج خوب همراه بودند.