پیش بینی رفتار طرفین عقود و دعاوی بر اساس نظریه بازی

اتخاذ تصمیم به نحو مطلوب و بهینه، از دیر باز، یکی از مهم ترین دغدغه های اندیشمندان در فنون و رشته های مختلف بوده است. تصمیمات افراد تا حد زیادی به پیش بینی که آنها از اقدامات و تصمیمات دیگران به عمل می آورند بستگی دارد. این پیش بینی امروزه به کمک فنون و قواعد منطقی و ریاضی با دقت نسبتا مطلوبی میسر گشته است و نظریه بازی به عنوان مهم ترین ابزار در این زمینه مطرح شده است. در واقع، نظریه بازی یکی از شاخه های «نظریه انتخاب عاقلانه» است که انتخاب ها و اعمال اشخاصی را که از این امر آگاهند که تصمیم هر یک بر دیگری تاثیر می گذارد، مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. در علم حقوق نیز با توجه به تضاد و تقابل زیاد منافع میان افراد، به ویژه در دعاوی و قرارداد ها، استفاده از این روش، برای پیش بینی رفتار طرف مقابل و در نتیجه طرح یا عدم طرح دعوا، انعقاد قرارداد یا عدم آن و... از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است. هدف ما در این مقاله این بوده است تا با زبانی ساده و قابل فهم برای محققان عرصه ی تحلیل اقتصادی حقوق، قواعد وضع شده برای پیش بینی رفتار بازیگران حقوقی و اتخاذ تصمیم شایسته به کمک نظریه بازی مورد تبیین و بررسی قرار گیرد.