درک دانشجویان از تدریس مؤثر در آموزش پرستاری: یک مطالعه کیفی

تعاریف متعدد تدریس نشانگر تلاش صاحب نظران تعلیم و تربیت برای شناخت آن است. دستیابی به تدریس ایده آل و مؤثر مستلزم پیوند بین اهداف، روش تدریس و یادگیری دانشجویان می باشد. تدریس مؤثر یکی از مؤلفه های بسیار مهم در یادگیری دانشجویان علوم پزشکی خصوصا دانشجویان پرستاری می باشد. با توجه به اهمیت تدریس مؤثر در امر آموزش دانشجویان پرستاری، این مطالعه با هدف تبیین درک دانشجویان پرستاری از تدریس مؤثر در آموزش پرستاری انجام شد.
این مطالعه با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا انجام شده است. در این مطالعه 11 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی فسا بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و با استفاده از مصاحبه گروه متمرکز مورد مصاحبه قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات، کلیه مصاحبه های ضبط شده بر روی کاغذ پیاده و مرور گردیدند و تم ها یا درون مایه ها استخراج گردیدند. سپس فهرستی از این تم ها تهیه گردید و شباهت ها در معنا و مفهوم آن ها مرور شدند. بر اساس محوریت، تم ها در یک زیر طبقه قرار گرفتند و سپس با مرور مجدد زیر طبقه ها، زیر واحدهای مربوط به هم در یک طبقه قرار گرفتند.
با استفاده از تجزیه و تحلیل دست نوشته ها تعداد قابل توجهی درون مایه اولیه و هشت درون مایه اصلی که هر یک دارای چند درون مایه فرعی داشتند، استخراج شد. درون مایه های اصلی به دست آمده در مورد تدریس مؤثر شامل آمادگی، پویایی، ارزش گذاری، ویژگی های فردی استاد، سازماندهی، ارزشیابی، کاربردی و منابع بود.
نتایج این پژوهش نشان داد که ویژگی های فردی استاد و برقراری رابطه با دانشجویان از عوامل بسیار مهم در ایجاد انگیزه و علاقه برای یادگیری و مؤثر بودن تدریس است. با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می شود اساتید پرستاری به منظور اثربخشی تدریس و یادگیری بهتر دانشجویان موارد فوق را در برنامه ریزی تدریس خود لحاظ کنند.