مقایسه حدت استریوپسیس در آنیزومتروپی تجربی در چشم غالب و غیر غالب

مقایسه حدت استریوپسیس در آنیزومتروپی تجربی در چشم غالب و غیرغالب.
روش پژوهش: تعداد 60 داوطلب بالغ و سالم در سنین 18 تا 37 سال (میانگین سن 25/58) و فاقد بیماری چشمی در مرکز نیکوکاری تبریز طی مدت یک سال در این کارآزمایی بالینی شرکت کردند. با استفاده از عدسی 1+ تا 3+ دیوپتر در مقابل چشم غالب و غیرغالب، آنیزومتروپی (میوپی یک طرفه) با تفاوت 1 دیوپتر ایجاد گردید. حدت استریوپسیس توسط آزمون های TNO، رندات (Randot) و تیتموس اندازه گیری شد و نتایج بر حسب لگاریتم نپرین (ln) بین دو چشم مقایسه گردید.
از میان 60 فرد بالغ مورد بررسی شامل 25 مرد و 35 زن، چشم راست در 49 مورد (81/7 درصد) غالب بود. حدت استریوپسیس هم راستا با افزایش شدت آنیزومتروپی در تمامی شرکت کنندگان کاهش یافت. بر اساس نتایج TNO و با استفاده از عدسی های 1+، 2+ و 3+ دیوپتر، متوسط حدت استریوپسیس به ترتیب 4/3، 5/5 و 7/4 ln در چشم غالب و 4/1، 5/4 و 7/3 ln در چشم غیرغالب محاسبه گردید (0/05

نتیجه گیری

آنیزومتروپی تجربی می تواند حدت استریوپسیس را کاهش دهد. با این وجود، غالب بودن چشم بر میزان کاهش حدت استریوپسیس تاثیری ندارد.