معیارهای جدید پیش بینی خطر بروز گلوکوم زاویه بسته حاد

مقایسه پارامترهای سگمان قدامی و بیومتری در چشم مقابل بیماران دارای سابقه حمله قبلی گلوکوم زاویه بسته حاد (AAC)، موارد مشکوک به گلوکوم زاویه بسته اولیه (PACS) و افراد طبیعی و تعیین معیارهای پیش بینی خطر ایجاد AAC در PACS.
روش پژوهش: در این مطالعه به روش گزارش موارد مشاهده مقایسه ای آینده نگر، 16 چشم مقابل بیماران دارای سابقه حمله قبلی AAC (گروه 1)، 40 چشم مبتلا به PACS (گروه 2) و 32 چشم طبیعی (گروه 3) مورد بررسی قرار گرفتند. در همه گروه ها تصویربرداری سگمان قدامی به وسیله دستگاه پنتاکم و اکوگرافی A- اسکن انجام و مقادیر زاویه اتاق قدامی (ACA)، حجم اتاق قدامی (ACV)، عمق اتاق قدامی (ACD)، ضخامت قسمت مرکزی قرنیه (CCT)، کراتومتری (KR)، ضخامت عدسی (LT) و طول قدامی خلفی چشم (AL) اندازه گیری شد. با استفاده از روش تحلیل منحنی راک (ROC)، مقادیری از پارامترهای مهم که با حداکثر حساسیت و ویژگی با خطر ایجاد AAC همراه بودند و حدود اطمینان 95 درصد این معیارها مشخص گردید.
سن، CCT و LT در بین گروه های مورد مطالعه قابل مقایسه بود (در همه موارد P < 0/05). میانگین ACA در گروه 1، 2 و 3 به ترتیب 24/8، 22/9، و 35/4 درجه (001/0

نتیجه گیری

چشم هایی با حجم، زاویه و عمق اتاق قدامی به ترتیب با مقادیر کم تر یا معادل 100 میکرولیتر، 25 درجه و 2/1 میلی متر، در معرض خطر بروز حمله حاد گلوکوم زاویه بسته قرار دارند. در این موارد ایریدوتومی محیطی با استفاده از لیزر (LPI) به منظور پیش گیری از عواقب بعدی توصیه می گردد