ارزیابی تاثیر روی بر میزان لیپیدهای سرم در بیماران مبتلا به دیابت نوع II

دیابت قندی یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک در جهان است که در نتیجه نقص کامل یا نسبی یا مقاومت به عمل انسولین ایجاد می شود. یکی از عوارض مزمن دیابت آترواسکلروز می باشد. هیپر لیپیدمی یکی از دلائل عمده در تشدید آترواسکلروز و بروز ضایعات قلبی عروقی در بیماران دیابتی می باشد. یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از بروز و پیشرفت ضایعات قلبی عروقی در این بیماران کنترل لظت لیپیدهای پلاسما از طریق استفاده از داروها یا رژیم غذایی می باشد. از طرفی روی یک عنصر کمیاب ضروری است و ارتباط آن با غلظت لیپیدهای پلاسما در برخی از مطالعات مورد تایید قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن روی به رژیم غذایی بیماران دیابتی در میزان کنترل لیپیدهای پلاسما بوده است.
در این مطالعه که از نوع کارآزمائی بالینی بود، 60 نفر بیمار دیابتی نوع II انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به یک گروه روزانه 50 میلی گرم و به گروه دیگر روزانه 25 میلی گرم روی به مدت 2 ماه داده شد. قبل و بعد از مداخله در بیماران میزان لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم تعیین مقدار و مقایسه گردید. نتایج حاصل از آنالیز بیوشیمیایی با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقایسه بین متفیرها با ستفاده از آزمون تی صورت گرفت و p <0.05 به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد.
میانگین غلظت روی در سرم بیمارانی که 25 میلی گرم روی در روز دریافت می نمودند، تغییر معنی داری حاصل ننمود، ولی غلظت روی سرم درگروهی که 50 میلی گرم روی مصرف نموده بودند در پایان کار (μg/dL 160 ± 30) از زمان شروع مطالعه (μg/dL 140 ± 30) بالاتر بود (p = 0/002). در گروه 50 میلی گرم، میزان LDL از mg/dL 123/9 ± 33/53 به p = 0/001) mg/dL 96/5 ± 32/50) و کلسترول تام از mg/dL 226/68 ± 31/40 به mg/dL 199/8 ± 37/8 کاهش چشمگیری را نشان دادند (p = 0/001). همچنین مقدار HbA1C از 1/86 ± 9/7% به 1/5 ± 8/9%، 0/02 = p رسید.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که بالا رفتن سطح روی در بیماران دیابتی نوع II سبب کاهش غلظت لیپیدهای پلاسما (کلسترول وLDL) و هموگلوبین گلیکوزیله می شود.