شیوع انواع آمبلیوپی و علل مرتبط با آن در بین دانش آموزان مدارس راهنمایی اردبیل در سال 1383

در اکثر کشورها و از جمله ایران آمبلیوپی یکی از مسایل مهم اجتماعی و اساسی ترین مشکلات بینایی است که نقش مهمی را در کاهش بینایی ایفا می کند. از اهداف مطالعه حاضر تعیین شیوع آمبلیوپی، انواع و علل مرتبط با آن در مدارس راهنمایی اردبیل در سال 1383 بود.
مطالعه انجام شده از نوع توصیفی مقطعی می باشد که بر روی 4548 دانش آموز دوره ی راهنمایی در شهرستان اردبیل انجام شد. دانش آموزان ابتدا توسط اپتومتریست ها، با همکاری چشم پزشک مسئول و به وسیله ی چارت اسنلن غربالگری شدند و موارد مشکوک جهت بررسی مجدد به درمانگاه چشم ارجاع و به وسیله چشم پزشک معاینه و علت یابی گردید. اطلاعات لازم در پرسشنامه ها درج و نتایج توسط نرم افزار SPSS با روش های آمار توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند.
نتایج نشان داد 11/4% از کل معاینه شوندگان (520 نفر) دارای عیب انکساری، 2/63% دارای آمبلیوپی (120نفر) و 0/9% دارای استرابیسم (43 نفر) بودند. شایع ترین نوع آمبلیوپی، آمبلیوپی آنیزومتروپیک (59% از کل موارد آمبلیوپی) بود. شایع ترین علت آمبلیوپی استرابیسمیک، ایزوتروپی بود (69/5% از کل موارد آمبلیوپی استرابیسمیک). بین انواع و میزان عیوب انکساری و آمبلیوپی ارتباط معنی داری وجود داشت. بیشترین میزان آمبلیوپی رفرکتیو مربوط به هیپروپی بالای 3 دیوپتر (29/5%) بود. عیب انکساری هیپروپی در بین پسران بیشتر از دختران و آستیگماتیسم کمتر از دختران بود.
به نظر می رسد میزان شیوع آمبلیوپی در اردبیل مطابق با سایر کشورهای دنیا و ایران می باشد. آمبلیوپی رفرکتیو نسبت به سایر مناطق از شیوع بالاتری برخوردار است که دلیل این امر بیشتر مربوط به عدم آگاهی مردم از لزوم استفاده از عینک و فرهنگ اجتماعی اقتصادی پایین و کیفیت پایین درمان در بیماران مبتلا به آمبلیوپی می باشد