بررسی نشانه های اضطراب در دانشجویان دختر رشته های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

اضطراب حالت ناخوشایند مواجهه با شرایط نامطلوب و غیر قابل کنترل در انسانهاست. ورود به دانشگاه و رویارویی با محیط تازه در بسیاری موارد زمینه ساز اضطراب در دانشجویان می گردد که به طور خاص در مورد دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی با توجه به محیط کاری پراسترس این مساله جدی تر مطرح میگردد. این نشانه ها به ویژه در دختران دانشجو شایعتر است و با توجه به اینکه اضطراب رابطه مهمی با یادگیری داشته و می تواند عملکرد دانشجویان را متاثر سازد، در این مقاله به ارزیابی وضع اضطراب در دانشجویان دختر رشته های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته ایم.
روش کار و این بررسی یک مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود، جامعه پژوهشی ما را دانشجویان رشته های پزشکی و پیراپزشکی تشکیل می دادند. تعداد 150 نفر از دانشجویان دختر رشته های پزشکی و پیراپزشکی به روش تصادفی ساده انتخاب و با پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر، مورد ارزیابی قرار گرفتند. دانشجویانی که سابقه استرس های بارز مثل فوت نزدیکان یا بیماری های طبی جدی یا طلاق یا حوادث ناگوار داشتند، از مطالعه کنار گذاشته شدند لذا تعداد نمونه ها به 136 مورد محدود شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون (Chi-Square)، آزمون exact test و کروسکال والیس مورد بررسی قرار گرفتند.
دانشجویان مورد مطالعه شامل 46 نفر انترن، 46 نفر استاجر و 44 نفر دانشجوی پیراپزشکی بودند. 6/67% مجرد 4/32% متاهل بودند. اضطراب آشکار با شدت متوسط تا شدید در 6/45% اینترنها، 9/36% اکسترنها و 5/20% دانشجویان پیراپزشکی وجود داشت و اضطراب پنهان با شدت متوسط تا شدید در 5/43% اینترنها، 6/32% اکسترنها و 5/20% از دانشجویان پیراپزشکی دیده شد و شدت اضطراب در گروه پیراپزشکی به طور معنی داری کمتر بود. با حذف عامل مداخله گر وضعیت تاهل، تفاوت شدت اضطراب آشکار بین مقاطع تحصیلی مختلف از بین رفت در حالیکه تفاوت در شدت اضطراب پنهان همچنان باقی بود.
دانشجویان دختر رشته پزشکی بیش از دانشجویان پیراپزشکی تحت فشارهای استرس هستند و دارای نشانه های اضطراب می باشند لذا توجه ویژه به سلامت روان و کاهش منبع استرس این افراد ضروری است.