بررسی مقادیر TSPو PM10 و توصیف کیفیت هوا با تکیه بر شاخص AQI در هوای مناطق مرکزی شهر تهران در سال 85-84

در عصر حاضر توسعه روز افزون جوامع شهری و افزایش فعالیت های اقتصادی و صنعتی بدون توجه به ارزیابی اثرات این فعالیت ها بر سلامت انسان به عنوان محور توسعه، آلودگی هوای شهرها و مخاطرات ناشی از انتشار آلاینده های مختلف را موجب گردیده است. از طرفی وضعیت بحرانی آلودگی هوای تهران بر کسی پوشیده نیست و با توجه به این که ذرات معلق به عنوان یکی از آلاینده های اصلی شهر تهران به شمار می رود، در این مطالعه غلظت ذرات معلق موجود در هوای آزاد شامل TSP و PM10 و همچنین توصیف کیفیت هوا با تکیه بر شاخص AQI بر اساس ماه های مختلف نمونه گیری مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه از ابتدای دی ماه 84 تا پایان اردیبهشت 85 انجام شد. تعداد 50 نمونه برای TSP با استفاده از پمپ نمونه گیر با حجم زیاد و تعداد 50 نمونه برای PM10 با استفاده از دستگاه لیزری پایش ذرات مدل 107 برداشت شد.
در طول دوره نمونه گیری از نظر آلاینده TSP، اسفند ماه 1384 با میانگین μg/m3 63/190 آلوده ترین ماه و فروردین 1385 با میانگین μg/m3 5/118 پاک ترین ماه بود. در طول دوره نمونه گیری از نظر آلاینده PM10، دی ماه 1384 با میانگین μg/m3 5/66 آلوده ترین ماه و فروردین 1385 با میانگین μg/m3 1/42 پاک ترین ماه گزارش گردید.
بر اساس شاخص کیفیت هوا (AQI) در طول دوره نمونه گیری، در 96 درصد از موارد آلاینده TSP کمتر از حد استاندارد (100 < AQI) و در 4 درصد از موارد آلاینده TSP بالاتر از حد استاندارد (100 > AQI) قرار داشت. بر اساس شاخص کیفیت هوا (AQI) در طول دوره نمونه گیری، در 98 درصد از موارد آلاینده PM10 در کمتر از حد استاندارد (100 < AQI) و در 2 درصد از موارد آلاینده PM10 بالاتر از حد استاندارد (100 > AQI) به دست آمد.