بررسی جذب سطحی فاضلابهای حاوی فرمالدوئید بر روی موی انسان

یکی از ترکیبات آلاینده که می تواند در فاضلاب های صنعتی وجود داشته باشد، فرمالدئید است. جذب بیولوژیکی این ترکیب تا غلظت های کم به دلیل خاصیت ضد باکتری فرمالدئید بسیار مشکل است، ولی حذف آن توسط جاذب ها امکان پذیر است. هدف اصلی در این مطالعه بررسی جذب فرمالدئید به کمک یک جاذب طبیعی (موی انسان) است. موی انسان جاذبی کم هزینه می باشد و به سادگی توسط روشی نظیر خاکستر سازی قابل دفع می باشد. همچنین بررسی تاثیر پارامترهای مهم بر جذب این ماده توسط موی انسان نیز در این تحقیق مورد توجه قرار گرفت.
در این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی فاضلاب آلوده به فرمالدئید با غلظت و حجم معین در تماس با موی انسان قرار گرفت. با کمک اندازه گیری مقدار اکسیژن خواهی شیمیایی (COD) فاضلاب قبل و بعد از تماس، درصد جذب فرمالدئید از محیط مشخص گردید. در این بررسی مقادیر بهینه pH، دما و زمان ماند نیز با کمک روش یک عامل در زمان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت.
نتایج به دست آمده نشان داد که امکان جذب فرمالدئید توسط موی انسان وجود دارد. همچنین مشخص گردید که افزایش زمان ماند تا 15 ساعت می تواند منجر به افزایش راندمان جذب گردد. بهترین pH جهت جذب حداکثر فرمالدئید برابر با 7 بود و در نهایت افزایش دما نیز منجر به افزایش مقدار جذب فرمالدئید می گردید.
فرآیند جذب فرمالدئید توسط موی انسان از نوع جذب شیمیایی می باشد. در این تحقیق مشخص شد که با کمک موی انسان می توان در شرایط بهینه با راندمان به نسبت بالایی فرمالدئید موجود در محیط را از فاضلاب حذف نمود.