بررسی رابطه بین رضایت زناشویی با مشکلات جسمی دوران بارداری و عوامل مرتبط با آن

اختلال های روان فیزیولوژیایی نشانه های جسمی حقیقی هستند که در نتیجه عوامل هیجانی ایجاد شده یا ممکن است در اثر آن ها وخیم تر شوند. اگر واکنش به استرس ما را مستعد بیماری جسمانی می سازد پس رویدادهای استرس زای مکرر باید با بیماری در ارتباط باشد. بارداری و زایمان برای اکثر زنان با استرس زیادی همراه است میزان رضایتمندی زناشویی در این دوران می تواند بر شدت استرس مادر تاثیرگذار بوده و مشکلات جسمانی و روانی او را تحت تاثیر قرار دهد به همین دلیل پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و مشکلات دوران بارداری می پردازد. همچنین ارتباط بین عوامل روان شناختی با شدت مشکلات جسمی دوران بارداری می پردازد. برای بررسی این پژوهش، روش توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان باردار شهر خرم آباد می باشد که در تابستان 1388 به مراکز بهداشتی- درمانی مراجعه کرده اند. برای جمع آوری اطلاعات، از بین 15 مرکز بهداشتی- درمانی شهر خرم آباد 2 مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس از هر مرکز با کمک ماما 20 نفر (در کل 40 نفر) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و همزمان پرسش نامه رضایت زناشویی اینریچ با 11 خرده مقیاس، و پرسشنامه مشکلات جسمی شایع دوران بارداری بر روی آزمودنی ها اجرا شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش همبستگی، رگرسیون، آزمون t و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 1-بین مشکلات شایع دوران بارداری و نمره کل رضایت زناشویی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. 2-بین مشکلات شایع دوران دوران بارداری و متغببر هایی از قبیل سن زن و تفاوت سنی بین زن و مرد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. 3-زنان دارای مقاطع تحصیلی فوق لیسانس و سیکل درمقایسه با زنان دارای مدارک تحصیلی دیپلم و لیسانس از رضایت زناشویی پایین تری برخوردارند.بر اساس نتایج به دست آمده و با توجه به اهمیت تاثیر استرس دوران بارداری بر سلامت جسمانی و روانی مادر، به زوجین توصیه می شود نهایت تلاش خود را در جهت افزایش رضایتمندی زناشویی به منظور کاهش استرس مادران و به دنبال آن مشکلات جسمی دوران بارداری به کار ببرند.