مطالعه کیفی تجارب دانشجویان پرستاری در زمینه آموزش بالینی

: کارآموزی های بالینی بخشی اساسی از آموزش دانشجویان پرستاران است و شناخت تجربیات واقعی آنان در این عرصه و آگاهی از مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه آنان ، امکان توسعه استراتژی آموزش بالینی و ارتقاء کیفیت آموزش را فراهم می نماید. هدف این مطالعه درک عمیق تر تجربیات دانشجویان پرستاری در این زمینه است.
به منظور دستیابی به نظرات دانشجویان پرستاری در زمینه تجربیات بالینی ، از گروه متمرکز استفاده شد 30 نفر از 120 نفر دانشجوی شاغل به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی بجنورد بطور تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه ده نفره قرار گرفتند. هر گروه بطور جداگانه به روش گروه متمرکز مورد مصاحبه قرار گرفت. به طوری که ابتدا مفاهیم ، از تجربه و تحلیل محتوی استفاده شده و کد گذاری داده ها در سه سطح صورت گرفت. به طوری که ابتدا واحدهای معنایی تشخیص و کدگذاری گردید. سپس واحدها در سطح دوم طبقه بندی شده و در نهایت تم ها به عنوان سطح سوم کدگذاری از میان طبقات استخراج گردیدند.
سه تم اصلی از درون داده استخراج گردید. «اضطراب» ، «بی انگیزگی» و «شکاف بین تئوری و عمل» از جمله عوامل موثر در تجربیات بالینی در نظر گرفته شد.
نتایج این مطالعه احساس ناامیدی و بی انگیزگی را در بین دانشجویان پرستاری نشان می دهد. همچنین اضطراب و ترس به عنوان نتیجه ای از دانش ناکافی، واکنش نامناسب مربیان در برابر خطای دانشجویان و ارزشیابی ناعادلانه از جمله تجربیات بیان شده از سوی آنان است. با توجه به نقش غیر قابل انکار ابعاد روحی- روانی و انگیزه های درونی و بیرونی فراگیران در کسب مهارتهای بالینی، نتایج این مطالعه می تواند در طرح ریزی برنامه های درسی و دوره های آموزش بالینی پرستاری و ارتقاء کیفی آن، مورد توجه مدیران آموزشی و مربیان بالینی قرار گیرد.