بررسی عوامل خطر و علل باکتریال عفونت های بیمارستانی درNICU و PICU در بیمارستان های مرکز طبی کودکان و بهرامی از مهر ماه 1386 تا پایان شهریور 1387

عفونت های بیمارستانی، میزان مرگ و میر وطول مدت بستری را افزایش می دهد و باید به عنوان یک مشکل مخاطره آمیز سلامت مد نظر قرار گیرند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ریسک فاکتورها و مقاومت باکتریایی در عفونت های بیمارستانی در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) و کودکان (PICU) در بیمارستان های مرکز طبی کودکان و بهرامی می باشد.
مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و آینده نگر از ابتدای مهر ماه 1386 تا پایان شهریور ماه 1387 در بخش های NICU و PICU بیمارستان های مرکز طبی کودکان و بهرامی تهران انجام گرفت. بیمارانی که پس از 48 ساعت بعد از بستری دچار علائم عفونت شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. عوامل عفونی توسط آزمون های استاندارد میکروب شناسی شناسایی شدند و حساسیت میکروبی به آنتی بیوتیک ها با استفاده از روش انتشار در آگار صورت گرفته و عوامل خطر شامل نوع بیمارستان، نوع بخش، سابقه بستری، نقص ایمنی، تب، کاتتر وریدی، کاتتر ادراری، ساکشن، تغذیه وریدی، شنت مغزی، عمل جراحی با تکمیل پرسشنامه جمع آوری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در این مطالعه مجموعا 70 بیمار به عفونت بیمارستانی دچار شده بودند بطوریکه شیوع عفونت های بیمارستانی 3/9% بوده و از نظر نوع آلودگی های میکروبی در بیماران مبتلا، سودوموناس آیروژنوزا 3/24% و کلبسیلا پنومونی 6/18% و اینتروباکتر 14/3% از شایع ترین باکتری های جدا شده در بیماران بودند. محل بیمارستان و استفاده از ساکشن و عمل جراحی از شایع ترین ریسک فاکتورهای مرتبط با عفونت های بیمارستانی بوده اند (05/0 > p).
یافته های ما نشان داد که محل بیمارستان و استفاده از ساکشن و همچنین نوع عمل جراحی از شایع ترین عوامل خطر و سودوموناس آئروژینوزا و کلبسیلا پنومونیه و اینتروباکتر از شایع ترین عوامل میکروبی بوده اند که نیازمند ارتقای فرآیند های مرتبط با آن به منظور بهبود وضعیت عفونت های بیمارستانی می باشند