محاسبه استرس گرمایی بر اساس شاخص WBGT در صنعت ذوب فلزات

تنش های حرارتی یکی از آلاینده های فیزیکی زیان آور محیط کار است. در صورت عدم کنترل استرس های گرمایی، طیف گسترده ای از عوارض و بیماری ها، از اختلالات خفیف مثل سوزش تا شرایط مرگ آور نظیر شوک گرمایی ممکن است ایجاد شود. هدف از این تحقیق، بررسی تنش های حرارتی در یکی از کارخانجات ذوب فلزات به وسیله شاخص WBGT و ارایه راه کارهای کنترلی بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، چهار ایستگاه کاری یکی از کارخانجات ذوب فلزات تهران که کارگران آنها در مواجهه مستقیم و غیرمستقیم با گرما بودند، انتخاب شدند و مراحل اندازه گیری و ارزیابی تنش حرارتی در چهار روز پیاپی از روزهای نیمه مرداد 1385 در آنها انجام شد. از دماسنج های شیشه ای، تر چرخان، گوی سان استاندارد و کاتا نقره اندود با فاکتور کاتا 420 و دامنه 52 تا 55 درجه سانتی گراد به ترتیب برای اندازه گیری دمای خشک، تر طبیعی، تابشی و سرعت جریان هوا استفاده شد. داده ها با آمار توصیفی و به صورت دستی تحلیل شد.
WBGT در تابستان 1385، در اتاق کنترل خط نورد و قسمت برش کمتر از حد استاندارد بود. WBGTTWA سکوی ذوب ریزی معادل 49/27 درجه سانتی گراد برآورد شد که نشان داد کارگران این قسمت در مقایسه با مقدار حد آستانه مجاز مواجهه با گرما طبق پیشنهاد ACGIH، با تنش حرارتی بیشتر از حد مجاز مواجه بودند.
در سکوی ذوب ریزی، شرایط جوی در فصل تابستان برای انجام کار مساعد نیست و باید تدابیری برای کنترل گرمای تابشی اندیشیده شود.