کلون سازی و مطالعه بیان فاکتور بافتی نوترکیب در سلول های یوکاریوتیک CHO

سابقه و هدف فاکتور بافتی(TF)، اصلی ترین آغازکننده آبشار انعقادی است. برای بررسی مسیر خارجی انعقاد، اندازه گیری زمان پروترومبین بهترین روش است که در این روش با توجه به TF به کار گرفته شده، نوساناتی در نتیجه آزمایش دیده می شود. در این مطالعه با هدف دستیابی به نتایجی با تکرارپذیری بیشتر، از TF نوترکیب استفاده شده است.
مواد و روش ها مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. cDNA فاکتور بافتی در پلاسمید pcDNA3.1 کلون و به سلول های CHO منتقل گردید. پروتئین های سلول های CHO ترانسفکت شده استخراج و پس از جداسازی با روش SDS-PAGE با وسترن بلات آنالیز شدند. سلول های CHO که TF را بیان می کردند در حضور کلروکلسیم به پلاسمای سیتراته افزوده شدند و زمان لخته شدن پلاسما ثبت گردید. فعال سازی فاکتور VII در پلاسما با روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها در آنالیز پروتئین های جدا شده از سلول های ترانسفکت شده با روش SDS-PAGE، باندی حدود 40 کیلودالتون مشاهده شد که با آنتی بادی مونوکلونال TF در آنالیز وسترن بلات مورد تایید قرار گرفت. زمان انعقاد پلاسما در مقایسه با سلول های CHO ترانسفکت نشده، از 3 دقیقه به 3 ± 21 ثانیه کاهش یافت. هم چنین اضافه کردن غشای این سلول ها به پلاسما در حضور کلرور کلسیم، موجب فعال سازی فاکتور VII به میزان ng/ml 35 ±810 شد.
نتیجه گیری TF نوترکیب بیان شده در سلول های CHO، قادر به لخته کردن پلاسمای سیتراته و فعال سازی فاکتور VII بود.