اثر عصاره متانولی Otostegia persica بر سطح سرمی گلوکز و آنزیم های شاخص عملکرد کبد در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی گیاه Otostegia. persica و نقش آنتی اکسیدان ها در بهبود بیماری دیابت، در این مطالعه، اثر عصاره متانولی این گیاه بر سطح سرمی گلوکز و آنزیم های شاخص عملکرد کبد در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد.
در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر مورد استفاده قرار گرفت. با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (70 میلی گرم بر کیلوگرم) دیابت نوع I القاء شد. قبل از تزریق و 5 روز بعد از آن، در حالت ناشتا، به منظور تعیین سطح سرمی گلوکز و آنزیم های شاخص عملکرد کبد، خونگیری انجام گرفت. موش هایی که سطح سرمی گلوکز آن ها بیش از 250 میلی گرم بر دسی لیتر بود، دیابتی محسوب و به 10 گروه تقسیم شدند و عصاره الکلی O. persica با مقادیر 100، 200، 300 میلی گرم بر کیلوگرم و گلایبن کلامید به مقدار 600 میکروگرم بر کیلوگرم و 5/0 میلی لیتر آب مقطر به مدت 6 و 14 روز به طور جداگانه با روش گاواژ دریافت کردند. بعد از طی این زمان، خونگیری انجام و سطح سرمی فاکتور های فوق به روش اسپکتروفتومتری تعیین شد. نتایج با آزمون های t زوجی و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.
تیمار موش های دیابتی با عصاره O. persica در همه مقادیر به مدت 6 و 14 روز سبب کاهش معنی دار سطح سرمی گلوکز گردید) 05/0p <). تجویز 6 روزه مقادیر 100 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره میزان AST، مقادیر 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم میزان ALT و مقدار 300 میلی گرم بر کیلوگرم میزان ALP سرمی را به طور معنی داری کاهش داد. تجویز 14 روزه همه مقادیر عصاره، میزان ALP، مقدار 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم میزان ALT و مقدار 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره میزان AST سرمی را به طور معنی داری کاهش داد) 05/0p<).
عصاره متانولی O. persica دارای اثرات کاهنده گلوکز خون در موش های صحرایی دیابتی می باشد و تجویز آن نه تنها عوارض کبدی نامطلوب نداشت بلکه تا حدودی سبب بهبود عملکرد کبد نیز گردید.