ارزیابی علل خارج کردن دندان در مراجعین بخش جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی رفسنجان (1387)

سلامت دهان به نگهداری دندان های دائمی احتیاج دارد. خارج کردن دندان همیشه آخرین انتخاب در دندان پزشکی می باشد، با این همه، در کشورهای فقیر یا در کشورهایی که مردم تحت پوشش بیمه های درمانی نیستند، آمار بالای خارج کردن دندان به خصوص در مورد دندان هایی که قابل درمان هستند، موجب تاسف است. هدف این مطالعه بررسی علل خارج کردن دندان و ارزیابی وضعیت بهداشت دهان در بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی دانشکده دندان پزشکی رفسنجان در زمستان 1387 بوده است.
این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 320 بیمار انجام شد. اطلاعات عمومی بیمار، وضعیت سلامت دهان بیمار، موقعیت و نیز علل کشیدن دندان بعد از معاینه کلینیکی و رادیوگرافی در یک پرسش نامه جمع آوری و ثبت گردید. اطلاعات به دست آمده با روش های آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل گردیدند.
در مطالعه حاضر شایع ترین علل خارج کردن دندان به ترتیب: پوسیدگی غیرقابل ترمیم (5/32%)، پوسیدگی قابل ترمیم که دندان به درخواست بیمار خارج شد (6/30%)، درخواست بیمار (6/11%)، بیماری پریودنتال غیرقابل درمان (10%)، بیماری پریودنتال قابل درمان که دندان به درخواست بیمار خارج شد (5%)، نهفتگی(1/3%) دندان های نابجا (8/2%)، دلایل دیگر (8/2%) و ارتودنسی (6/1%) بود. هیچ دندانی به علت درمان قبل از پروتز خارج نشد.
وجود پوسیدگی و درخواست بیمار علل اصلی خارج کردن دندان در مراجعان بود. بنابراین بایستی یک سیستم بهداشت دهان مناسب شامل برنامه های کارآمد که بر پیشگیری و درمان پوسیدگی تاکید داشته باشد، ایجاد و گسترش یابد.