رابطه دین داری، خویشتن داری و مصرف مواد

بر اساس برخی پژوهش ها در ایران با آسیب های اجتماعی عمده و در حال گسترش رو به رو هستیم (1،2). بررسی عوامل مرتبط با این زمینه می تواند به کنترل این آسیب ها کمک کند. در همین راستا این پژوهش به بررسی رابطه دین داری، خویشتن داری و مصرف مواد پرداخته است.
در این پژوهش، از روش تحقیق همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بوده است. نمونه پژوهش شامل354 نفر از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان شهر زاهدان بوده است که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی از میان دانشکده های مختلف، انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های محقق ساخته دین داری، خویشتن داری و میزان مصرف مواد استفاده شد.
نتایج پژوهش به کمک روش آماری همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین نمره ی سطح دین داری و خویشتن داری همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین خویشتن داری و میزان دین داری با مصرف مواد در دانشجویان رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. در این میان خویشتن داری نسبت به دین داری اولویت بیشتری در پیش بینی مصرف مواد دارد.
بنا بر این با افزایش سطح دین داری، خویشتن داری نیز افزایش می یابد. همچنین با افزایش دین داری و خویشتن داری میزان مصرف مواد در دانشجویان کاهش می یابد. این دو متغیر با هم توانسته اند 07/0 از مصرف مواد را پیش بینی کنند.