مقایسه پرخاشگری، اضطراب و افسردگی نوجوانان دبیرستانی 19-14 سال شهر سراوان

پژوهش حاضر به مقایسه پرخاشگری، اضطراب و افسردگی نوجوانان دبیرستانی 19-14 سال شهر سراوان در آبان ماه 1389 پرداخته است.

این پژوهش از نوع علی - مقایسه ای بوده که به روش نمونه گیری طبقه ای - تصادفی تعداد 125 دانش آموز دبیرستانی وارد مطالعه شدند. ابزار سنجش شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیکی و بخشی از آزمونSCL-90-R جهت سنجش پرخاشگری، اضطراب و افسردگی بود. داده ها از طریق آزمون های F، T-test برای گروه های مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

هیچ کدام از نوجوانان سابقه مصرف الکل، بیماری جسمی مزمن و نقص عضو نداشتند. 6درصد نوجوانان دارای پرخاشگری شدید، 8/6درصد دارای اضطراب شدید، 5/26درصد دارای افسردگی شدید و سلامت روان 9/17درصد آنان در معرض خطر شدید بود. میزان پرخاشگری، اضطراب و افسردگی دختران بیشتر از پسران بود. بین محل سکونت (خوابگاه یا منزل) و میزان پرخاشگری و اضطراب تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما میزان افسردگی نوجوانان ساکن خوابگاه بیشتر بود. بین (سطح تحصیلات، شغل، وضعیت حیات والدین) و (سن و رتبه تولد فرزند) با میزان پرخاشگری، اضطراب و افسردگی رابطه معنی داری مشاهده نشد.

آموزش هرچه بهتر و ساده تر والدین خصوصا مادران در زمینه بهداشت روانی نوجوانان و همچنین فعال سازی مرکز مشاوره مدارس و پر کردن اوقات فراغت نوجوانان ساکن خوابگاه با مجهز تر کردن کتابخانه، تجهیزات ورزشی، برگزاری مسابقات فرهنگی - تفریحی ضروری می نماید.