نسیم رحمت الهی

خدای سرمدی، فیاض مطلق و دارای رحمت بی کران است. همه موجودات هستی به فراخور ظرفیت خود، از این رحمت بهره مندند. خداوند متعال بدون درخواست بندگان، از فضل و کرم خویش بر بندگان خویش بی منت می بخشد. با وجود این، انسان ها نعمت های الهی را کفران می کنند و راه عصیان پیش می گیرند. در مقابل، حلم الهی بر عیوب ما پرده افکنده، مانع از رسوا شدن ما می شود. از این رو، در آموزه های دینی سفارش مؤکد بر استغفار به درگاه الهی شده است.
هرکس به حسب معرفت و مرتبه کمال خویش حتی حضرات معصومان علیهم السلام در پیشگاه الهی قصور و تقصیر دارند و استغفار می کنند: بندگان عادی از ارتکاب عصیان و گناه و حضرات معصومان علیهم السلام هرچند هرگز مرتکب گناه صغیره و یا کبیره و حتی ترک اولی نمی شوند، اما استغفار آنان به دلیل اشتغالات به امور دنیوی و لوازم آن و توجه به غیرخداست که گریزی هم از این گونه امور نیست.
این نوشتار به تفصیل در باب توبه و شفاعت مطالب نغزی را مطرح کرده است.