اثربخشی آموزش های دینی (نماز و دعا) در بهبود کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنیک در بیمارستان روان پزشکی سینا (استان چهارمحال و بختیاری، 139)

اسکیزوفرنی یک اختلال مزمن و یکی از مشکلات بهداشتی عمده در جهان محسوب می شود و انتخاب روش های درمانی متنوع و متناسب با فرهنگ جامعه از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزه های دینی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد. این تحقیق یک مطالعه مداخله ای بوده که در آن 62 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روان پزشکی به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند و مقیاس کیفیت زندگی برای بیماران اسکیزوفرنی (SQLS) برای هر دو گروه اجرا شد. سپس در گروه تجربی آموزه های دینی (نماز، دعا و قصص قرآنی) به مدت 2 ماه اجرا شد و از هر دو گروه مجددا آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش قبل از مداخله نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین نمرات دو گروه تجربی و شاهد وجود ندارد(08/0=p) بعد از مداخله تفاوت معنی داری در میانگین نمرات گروه تجربی در مقایسه با قبل از مداخله مشاهده شد(04/0=p) در حالی که میانگین نمرات قبل و بعد گروه شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداد(14/0=p). همان طور که نتایج مطالعه نشان دادند آموزش های مذهبی و معنوی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می تواند در افزایش رضایت آنها از کیفیت زندگی موثر باشد.