اثرات پیش درمانی پنتوکسی فیلین بر آسیب های اکسیداتیو ایجاد شده توسط افلاتوکسین B1 در کبد پرفیوژ شده موش صحرایی

این پژوهش به منظور بررسی آثار حفاظتی و آنتی اکسیدانی پنتوکسیفیلین بر روی کبدهای پرفیوژ شده در معرض آفلاتوکسین B1 انجام گرفته است. در این آزمایشات، پس از پرفیوژ کبدی، توانایی حفاظتی و آنتی اکسیدانی پنتوکسیفیلین از طریق آنزیمهای نشانگر آسیب کبدی، سیستم دفاعی آنتی اکسیدان (GSH) و مقادیر پروکسیداسیون چربی ها (Malondialdehyde، MDA) اندازه گیری شد. 16 قطعه موش صحرایی بصورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند: گروه شاهد، پنتوکسیفیلین (PTX)، آفلاتوکسین B1 (AFB1) و گروه AFB1 + PTX.به حیوانات شاهد بافر کربس-بیکربنات تزریق شد و گروه AFB1 حدود 1 ppm و گروه PTX، 100 mg/kg از مواد فوق را 24 ساعت پیش از جراحی به صورت داخل بطنی دریافت کردند. نتایج نشان داد که AFB1 موجب افزایش ALT و LDH می شود که این مقدار با حضور PTX کاهش می یابد. همچنین، PTX غلظت افزایش یافته MDA را که توسط AFB1 ایجاد شده بود پایین آورد. اما کاهش مقادیر GSH ایجاد شده توسط AFB1 با تزریق PTX جبران نشد. این نتایج نشان می دهند که PTX با مهار رادیکالهای آزاد تاثیرات آنتی اکسیدانی بر جای می گذارد و پیش درمان با پنتوکسیفیلین پراکسیداسیون چربی ها را که توسط AFB1 ایجاد می شود، بهبود می بخشد اما نمی تواند تاثیری بر روی ذخایر گلوتاتیون داشته باشد.