بررسی و تحلیل «مدیریت توسعه زمین» از طریق رویکرد «برنامه اصلاح مجدد زمین» با تاکید بر مقوله انتقال حق مالکیت زمین

باید گفت که در تدوین «اسناد توسعه شهری»، توجه به مدیریت توسعه زمین، از مقولات قابل تاملی است که عدم توجه به ضرورتهای وابسته و پیوسته با «مدیریت توسعه زمین» از یک طرف، و همگام با جریان «توسعه کالبدی» پیش بینی شده برای پهنه های شهری از طرف دیگر، سبب می گردد تا هدف اصلی طرحهای توسعه، که تاکیدی در حوزه «هدف شناسی» در راستای «ارتقاء کیفیت زیست شهری» دارند، تحقق نیابد. در عین حال، منظور از «مدیریت توسعه زمین»، نوعی ایجاد هماهنگی و پیوستگی فی مابین شاخصه ها، سنجه و مولفه های وابسته با «ویژگی های زمین» و «نحوه استفاده و نوع کاربری» از آن است. در این مقاله، هدف اصلی، معرفی «الگویی کاربردی در زمینه مدیریت توسعه زمین»، به منظور هماهنگی با جریان توسعه در شهرها و در نظرگیری «زمینه های توسعه آتی» با تاکید و توجه بر پتانسیلهای محیطی موجود و نحوه برخورد و مواجهه با مقوله زمین و مالکیت فعلی و راهکارها و رویه های موجود در این رابطه است. بدین منظور، «برنامه اصلاح مجدد زمین» به عنوان روش منتخب مدیریت توسعه زمین در گستره های شهری معرفی، و زمینه های مختلف کاربرد آن با توجه به تجارب گسترده جهانی در دهه های اخیر بیان می گردد. نتایج مورد نظر در این زمینه می تواند به عنوان ابزاری کارآمد و اثرگذار با کارکردهای اقتصادی و کالبدی، در راستای هدایت و مدیریت توسعه زمین، و هماهنگ با مقوله «مدیریت شهری» خاصه در مقولات حقوق مالکیت زمین و نحوه برخورد با توسعه های آتی شهر و در عین حال، همگام با طرح های توسعه شهری باشد.