تعیین شایستگی منابع آب برای چرای بز با استفاده از GIS در مراتع استان کرمان

تعیین شایستگی مراتع وارزیابی اراضی مرتعی به منظور شناخت صحیح پتانسیل آنها، بویژه جهت بهره برداری از مراتع خشک و نیمه خشک که در آنها اکوسیستم های مرتعی حالتی بسیار شکننده دارند بسیار مهم وضامن توسعه پایدار است. این تحقیق با استفاده از روش FAO (1991) و با کمک سیستم های اطلاعات جغرافیایی در منطقه جمیل آباد شهرستان بافت در استان کرمان انجام شد. برای تعیین شایستگی منابع آبی، فاکتورهای کیفیت،کمیت و سهولت دسترسی دام به منابع آب (فاصله از منابع آب) مورد مطالعه قرار گرفت. مدل نهایی شایستگی منابع آب از تلفیق سه زیر مدل (شایستگی فاصله از منابع آب، کمیت و کیفیت منابع آب) بدست آمد. نتایج نشان داد که منطقه مورد مطالعه از لحاظ کمیت و کیفیت منابع آب هیچ مشکلی نداشته و فقط فاصله از منابع آب است که تعیین کننده اصلی شایستگی مرتع از لحاظ منابع آبی می باشد. بر اساس مدل شایستگی منابع آب 5/10365 هکتار معادل 42/93 درصد از مراتع منطقه در طبقه شایستگی S1 و 4/728 هکتار معادل 6/6 درصد از مراتع منطقه در شایستگی S2 قرار می گیرند.