اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر نگرش های ناکارآمد در بیماران مبتلا به صرع

صرع یک بیماری مغزی است که با پیامدهای نوروبیولوژیک، شناختی، روانشناختی و اجتماعی بسیاری برای مبتلایان همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری در اصلاح نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به صرع صورت گرفت.
20 نفر بیمار مبتلا به صرع به تصادف در دو گروه آزمایش(10 نفر) و گواه (10نفر) قرار گرفتند. درمان شناختی رفتاری طی 8 جلسه هفتگی با تاکید بر بازسازی شناختی، اصلاح تحریفات شناختی و آموزش تکنیک های رفتاری برای گروه آزمایش به کار گرفته شد. مقیاس نگرش های ناکارآمد به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و در مرحله پیگیری برای هر دو گروه به کار برده شد سپس داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تحلیل ها نشان داد که میانگین نمرات مقیاس نگرش های ناکارآمد در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری کاهش معناداری داشته است(05/0.(P< درمان شناختی رفتاری در اصلاح نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به صرع دارای کارایی قابل ملاحظه ای می باشد.