بررسی ارتباط درک پرستاران از تنش اخلاقی و فضای اخلاقی محیط کار در بخش های منتخب مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1388

پرستاران هر روزه در محیط کاری خود با انواع گوناگونی از تنش های روحی روبه رو هستند. یکی از عوامل مؤثر بر تنش اخلاقی تجربه شده توسط پرستاران فضای اخلاقی حاکم بر محیط های بالینی می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط میان تنش اخلاقی و فضای اخلاقی محیط کار پرستاران انجام گرفت.
مطالعه ی حاضر مقطعی از نوع همبستگی است که در آن 210 نفر از پرستاران شاغل در بخش های منتخب مراکز آموزشی - درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1388 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه ی تنش اخلاقی Corely و فضای اخلاقی Olson بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 14 انجام گرفت.
یافته ها نشان داد که پرستاران مورد مطالعه شدت متوسطی از تنش را تحمل می کردند، در حالی که فراوانی رویارویی با تنش ها از دید آن ها بالا نبوده است. بین تنش اخلاقی پرستاران مورد مطالعه و ارزیابی آن ها از فضای اخلاقی محیط کار ارتباط معنی داری وجود نداشت و از عوامل پنج گانه ی فضای اخلاقی فقط عامل مدیران (P≤0/04) با فراوانی تنش و عامل بیماران P=0/001) (با فراوانی و شدت تنش ارتباط معنی دار و معکوسی داشت.
نتایج این پژوهش گویای نیاز به توجه بیش تر مسئولان به مراکز آموزشی - درمانی جهت تهیه استراتژی های گوناگون برای اخلاقی تر کردن فضا های کاری می باشد تا پرستاران در محیط هایی به دور از تنش و با آرامش به ارائه ی خدمات مراقبتی به بیماران بپردازند.