تاثیر محلول‎پاشی اسیدآمینه بر کم آبیاری زراعت گندم در دشت ورامین

به منظور تعیین اثر بخشی محلول‎پاشی اسیدهای آمینه پرولین‎، بتائین و تریپتوفان‎ برای افزایش تحمل به خشکی و استفاده بهینه از آب با تاثیر بر دور آبیاری در گندم، ژنوتیپ پیشتاز، تحقیقی به صورت کرت‎های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1386- 1385 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی ورامین انجام شد‎. کرت‎های اصلی شامل تعداد آبیاری با در نظر گرفتن 5 بار آبیاری‎ (حذف آب در مرحله ساقه‎دهی و ابتدای آشکار شدن خوشه)، 6 بار آبیاری (حذف آب مرحله ساقه‎دهی)، 7 بار آبیاری (آبیاری کامل)‎، کرت‎های فرعی شامل غلظت محلول‎پاشی اسیدآمینه (صفر،3 در هزار، 6 در هزار‎)می‎باشد. نتایج نشان داد عملکرد دانه در تیمار 7 بار آبیاری‎، با میانگین 2/5341 کیلوگرم در هکتار‎، با تیمار 6 بار آبیاری تفاوت معنی‎داری نداشته و هر دو در یک رتبه آماری قرار گرفتند که نسبت به تیمار 5 با آبیاری با متوسط 3301 کیلوگرم در هکتار‎، 38 درصد برتری داشتند. از نظر عملکرد پروتئین تیمار 6 بار آبیاری با میانگین 9/614 کیلوگرم در هکتار با تیمار 7 بار آبیاری در رتبه اول و تیمار 5 بار آبیاری با متوسط 25/417 کیلوگرم در هکتار در رتبه آخر قرار گرفت‎. تیمار 5 بار آبیاری با متوسط 64/12 درصد بالاترین و تیمار 7 بار آبیاری با میانگین 48/11 درصد کم‎ترین مقدار درصد پروتئین را به دست آورد‎. بالاترین عملکرد دانه از تیمار محلول‎پاشی اسیدآمینه با غلظت 6 در هزار با متوسط 5662 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که با تیمار شاهد 42 درصد اختلاف داشت. با توجه به نتایج حاصل از صفات مورد بررسی می‎توان برای صرفه‎جویی در آب آبیاری در مواقع بحرانی کمبود آب‎، 6 بار آبیاری (حذف آب در مرحله ساقه‎دهی) و محلول‎پاشی با غلظت 6 در هزار را توصیه کرد‎.