جذب پتاسیم و منیزیم در گیاه ذرت میکوریزایی تحت مقادیر مختلف پتاسیم و منیزیم

همزیستی میکوریزایی سبب بهبود و افزایش جذب عناصر غذایی می‎شود. در این تحقیق تاثیر قارچ‎های میکوریزای وزیکولار- آرباسکولار در جذب دو عنصر پتاسیم و منیزیم مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش با استفاده از خاک طبیعی دارای اسپور spp. Glomus در 4 تکرار با غلظت‎های پتاسیم mg/L 240 (پتاسیم موجود در خاک)، mg/L 360، mg/L 480 و سه تیمار منیزیم با غلظت‎هایmeq/L 8/4 (غلظت منیزیم در خاک)، meq/L2/7 و meq/L 6/9 انجام گرفت و آبیاری هر چهار روز یکبار و به میزان 50 میلی‎لیتر در هر بار، طی 16 روز انجام شد. شاهد (خاک طبیعی) و خاک استریل (بدون اسپور قارچ) با آب مقطر آبیاری شدند. برای بررسی همزیستی میکوریزایی، از ریشه های گیاهان برش‎های طولی تهیه شد و توسط لاکتوفنل‎کاتن‎بلو رنگ آمیزی شدند. برای تعیین درصد آلودگی اندومیکوریزایی ریشه ها از روشgrid-line intersect استفاده شد و برای اندازه‎گیری پتاسیم و منیزیم محتوی بافت از روش جذب اتمی استفاده شد. ‎آلودگی میکوریزایی درصد جذب عنصر منیزیم را در گیاه افزایش و جذب پتاسیم را کاهش داد. در تیمار meq/L2/7 منیزیم توام با‎‎ mg/L 360 پتاسیم، بیش‎ترین میزان منیزیم و کم‎ترین میزان پتاسیم در ریشه و اندام هوایی مشاهده شد. با توجه به تاثیر متقابل میکوریزا و عناصر بر یکدیگر‎ با تنظیم پتاسیم و منیزیم محیط اطراف ریشه می‎توان میزان میکوریزایی گیاهان را افزایش داد و از این راه حالت‎های تغذی های گیاهان را برای مقاومت در محیط‎های دارای تنش تغییر داد