اثر سیاست های تجاری و درآمدهای نفتی بر بهره وری کل عوامل کشورهای منتخب اوپک

بهره وری یکی از مولفه هایی است که افزایش تولید را همراه با توسعه به ارمغان می آورد. این مطالعه به ارزیابی اثرهای گسترش سیاست های تجاری و درآمدهای نفتی بر بهره وری کل عوامل تولید می پردازد. به همین دلیل، بررسی اثر باز بودن اقتصاد از جنبه شدت صادرات و واردات بر بهره وری نیروی کار مورد توجه قرار گرفته است. در واقع، می توان گفت که باز بودن اقتصاد می تواند به صورت کانالی برای انتقال فناوری عمل کند و اثر سرریز فناوری را به بخش های مختلف اقتصادی منتقل نماید.نتایج نشان می دهد درجه باز بودن اقتصاد، شدت سرمایه، انباشت سرمایه گذاری خارجی، سرمایه انسانی، هزینه های تحقیق و توسعه تاثیر مثبت بر روی بهره وری کل عوامل تولید دارد. از طرفی درآمدهای حاصل از صادرات نفتی در کشورهای عضو اوپک دارای تاثیر منفی بر بهره وری کل عوامل تولید دارد. همچنین با توجه به الگوی برآورد شده، افزایش واردات کالاهای واسطه ای و سرمایه ای از کانال افزایش شدت سرمایه و به کارگیری فناوری پیشرفته تر موجب افزایش بهره وری نیروی کار کشورهای منتخب می شود. یافته های این مطالعه نشان می دهد که افزایش درجه باز بودن اقتصاد آثاری مثبت بر بهره وری کل عوامل داشته ولی با شدت متفاوت در کشورهای مختلف متفاوت بوده است.