میکرووزیکول های گلیوبلاستوما (غده گلیایی)، RNA و پروتئین هایی را انتقال می دهند که رشد تومور را توسعه داده و بیومارکرهای تشخیصی را فراهم می نمایند

سلول های تومور گلیوبلاستوما میکرووزیکول های (اکسوزوم های) محتوی mRNA، miRNA و پروتئین های آنژیوژنیک را آزاد می کنند. این میکرووزیکول ها بوسیله سلول های نرمال میزبان همچون سلول های اندوتلیال ریزرگی مغز (brain microvascular endothelial cells) جذب می شوند.
از طریق ترکیب یک mRNA با یک پروتئین گزارش گر و انتقال آنها به درون این میکرووزیکول ها، تشخیص دادیم که پیام های تحویل شده توسط میکرووزیکول ها بوسیله سلول های گیرنده ترجمه شده اند. این میکرووزیکول ها همچنین غنی از پروتئین های رگ زایی می باشند و تشکیل توبول را از طریق سلول های اندوتلیال تحریک می کنند.
میکرووزیکول های مشتق شده از تومور به عنوان وسیله تحویل دهنده اطلاعات ژنتیکی و پروتئین ها به سلول های گیرنده در محیط توموری به کار می روند. میکرووزیکول های گلیوبلاستوما همچنین تکثیر دودمان سلولی گلیومای انسان را تحریک می نمایند، که نمایان کننده جنبه خودترقی دهنده آن ها است. RNAی پیامبر جهش یافته / متغیر و miRNA اختصاصی گلیوماها را می توان در میکرووزیکول های سرم بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما تشخیص داد.
EGFRvIII مختص تومور (tumor-specific) در میکرووزیکول های 7 نفر از 25 بیمار مبتلا به گلیوبلاستوما تشخیص داده شد. بنابراین میکرووزیکول های مشتق شده از تومور ممکن است اطلاعات تشخیصی را فراهم کرده و به واسطه آزمایش خون به تصمیمات درمانی در مورد بیماران سرطانی کمک نمایند.