اثر نوع عمل آوری کاه گندم بر تجزیه پذیری و قابلیت هضم جیره و عملکرد گوساله های نر هلشتاین

هدف از این پژوهش بررسی نوع عملیات فرآوری کاه و اثر آن بر تجزیه پذیری، قابلیت هضم ظاهری و عملکرد گوساله های نر هلشتاین بود. تعداد 18 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزنی 4/20 ± 7/224 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی به سه جیره با مشخصات زیر اختصاص داده شدند: جیره 1 دارای کاه معمولی، جیره 2 دارای کلش (کاه پرس) عمل آوری شده با 5 درصد اوره، و تیمار 3 دارای کاه (خرد شده) عمل آوری شده با 5 درصد اوره بود. میانگین تجزیه پذیری جیره ها در زمان صفر به ترتیب 16، 20 و 22 درصد به دست آمد که بین تیمارهای حاوی کاه عمل آوری شده با کاه معمولی اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0> p). هم چنین عمل آوری باعث افزایش معنی دار (05/0> p) تجزیه پذیری موثر در سرعت های عبور مختلف در کاه های عمل آوری شده گردید. میانگین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک به ترتیب 9/44، 4/48 و 8/48 بود که اختلاف معنی داریرا نشان نداد. میزان افزایش وزن روزانه (698، 881 و 882 گرم) و ماده خشک مصرفی روزانه (8/8، 2/10 و 10 کیلوگرم) دام های تغذیه شده با کلش یا کاه عمل آوری شده اختلاف معنی داری (05/0> p) با تیمار شاهد داشت. هم چنین با استفاده از جیره حاوی کلش عمل آوری شده با توجه به افزایش وزن روزانه بیشتر در مقایسه با کاه گندم معمولی زمان لازم برای رسیدن به 200 کیلوگرم افزایش وزن حدود یک ماه کمتر شد. در کل با توجه به عدم وجود اختلاف بین نوع عملیات عمل آوری در قابلیت هضم جیره ها و عملکرد دام ها و در نظر گرفتن آسانی عمل آوری پرس های کلش، استفاده از این روش در مزارع توصیه می گردد.